Bugün ocağın otuzu
Gittiğin günün ardından
Kırksekiz ay geçti
Yani dört yıl
Yani bindörtyüzaltmış gün
Ve ben bu kadar yıl
Bu kadar ay
Bu kadar günde
Hasretini büyüttüm içimde
Bugün ocağın otuzu
Dışarda kar
İçimde hasretin var
Hatırlıyorum
Hava yüklü, sessiz
Yağmakla yağmamak arasında kararsız
Islak kokuyordu gece
El sallar gibi oldun, sallamadın
Gittin öylece
Bugün ocağın otuzu
Dışarda kar
İçimde sevdalı yüreğin var
Hani
Bir ağaca kurt düşer de
Kemirir, kemirir
Büyüdükçe büyür kovuk
Çırpınır ağaç ne yapsın
Yarası büyük.
Çırpındıkça büyür kovuk
Ağlar sessizce
Bekler çekip gitmesini kurdun
Anlayınca beklediğini
Gelmesini ölümün
A benim gülüm
Tomurcuk çıkarır yandan yöreden
Bugün ocağın otuzu
Dışarda kar
İçimde sen varsın
Oturmuşum mezarının başında
Sırtımda yaralı kabanın
Islak kokuyor gece
Uturmuşum öylece
İstanbul, Aralık 1983