Kendimi Bağışlıyorum Sonra

1.
Tufan sonrası çocuğunun güçsüzlüğüyüm,
Duruşum
Çağları yanında taşıyamıyor. Sigara içerken
Ve şiir yazarken acemi özellikle,
Yorgunum. Hasata duran ekinler gibi
Erken büyümenin kapılarını zorluyorum
-Çocuk olamadım belki
Her gece ayaklarını dağıtarak
Sarhoş gelen babamdı,
Her gece ağlayan bendim,
Sinen ve dağılan sessizce ..
Oysa kanatırdı o,
Yoksulluğunun yaralarını iç çekişlerle
Kanatır ve kapatırdı
Bize göstermeden..
Bağırmak isteyen biri nasıl koşarsa dağlara doğru
Okul sıralarının arasına sıkıştırdığımız
ilk kitapların coşkunluğuydu
Hayata sarılarak,
Yeni bir gözle baktıran her şeye
-Dokuma kilimlerine evimizin
Yufka ekmeğine,
Bakır tencerede kaynayan fasulyesine,
Buruk bir akşam gülüşüne …

2.
Ayaklarımı bir denize salıyorum
Dalgalar.. ve binlerce yıllık deprem yıkıntıları
Arkadaşlıklar ve inançlar örselendi artık
Acımasızca kondurup da kuşkuları
Herhangi bir dar sokağında
Herhangi bir şehrin,
Korkular biçimlendi
Verilen her adresten sonra
Bir hücrenin daha kapısı açıldı
Güz çiçekleriyle birlikte ağladı kalbim
Fakat cesaretin
Ve kitapların boyunduruğu sürüyor hâlâ
Ve sürüyor tüm saflığıyla dolmuş kuyruklarında
[hayat
Sabahın ilk güvercinleriyle dolu kalbim
Nefes alıyor yeni şarkılarda ..

3.
Hangi nehirler sığmaz yalaklarına bilirim
Görürüm. Her duruşun bir inceliği vardır
Gençliğim tutuşturur ellerimi
Oysa bir kavganın yeşeren tomurcuğuna
Su taşıyan da bendim
Ellerinin kanadığını görüp ağlayan da ..
Gözlerim bir yanda gündüzü sarmalar
Bir yanda geceyi çağırır
-Yorgunluğunun bir ağ gibi üzerime gerildiği gecelerde
Düşündüğüm ne çok şey vardı
Neden boyunbağı takmadığımı düşünürdüm
Bir sevgilim olmadığınısonra
Hep kendimizden konuşacaktık belki
Bana pop müziğinin inceliklerinden sözedecekti
inanmayacaktım.
Çocukları korkutan gecelerin
Dinlerim, hep susmak gibi korkuları vardır
Kalemim kusar dünya kelimesini
Şiirler uykuyu götürür
Yorgunluğu getirir beraberinde
Yazılınca gün doğacaktır
Gökyüzü yırtacaktır yelelerini…
Ey, bir çocuğun en içten gülüşünde kalan güneş
Kitapların içinde sessizce göveren
Ve bir işçiye ellerinin anlamını öğreten aydınlık
Kalbimi sana uyarlıyorum
Akla beni!

Ahmet Erhan – 1976

Common phrases by theidioms.com