Her sabah yorgun düşer yüreğim
Ter döker toprağıma
Bendine sığmaz olur gönlümün suları
Kırgın düşer fidanlarıma
Çatlak bağrımda fışkıran pınar
Akar arkın arkın
Büyük ırmaklar kadar
Bir kıyımda sulanır öfke ağaçları
Bir kıyımda tarlalar
Sevginin olgun meyveleriyle dolar
Tomurcuk saflarında aşk
Dolu ve kar saflarında ölüm
Bir beklediği var günlerin
Henüz varmıyorsa ellerimiz
Dokunmuyorsak bu acılara
Saygımızdandır
Kar altında doğurgan kırlara
Kuş sesleriyle uyanırsan bir sabah
Doğan güne kaldırırsan başını
Kaynaşan toprağa bakarsın
Toprağı sımsıcak
Ve alabildiğine yumuşak bulursan
Bizi bize sorma sakın
De ki bunlar bir su damlası
De ki rüzgarla boğuşan bir yaprak
De ki bir tohumun boy atması
Bizi gönül doruğu dağlara sor
Dağlarda soğuk pınarlara
Taş suskunluğu akşamlara
Uykusuz başlayan sabahlara sor
De ki bunlar bir yangın öyküsü
De ki bir ağıt
De ki sevdalı bir savaş türküsü
Çatıları kuşatan korku rüzgârları
Alıkoyamıyor bizi aşık olmaktan
Her yasakta seviyoruz bir gülü
Kurtuluyoruz sevgisizce solmaktan
Sarsılıyor gözlerimizin ağaçları
Yaprak yaprak dökülüyor korkular
Şaha kalkıyor yüreğimiz
Sevda sularıyla sarhoş olmaktan
Ey kendi yatağından aşan sel
Bentleri doldurup taşan sel
Seni bekler seni söyler
Yüreklerde kabarıp coşan sel
Bekler ki seni
Toprak yağmur ile emişe
Bahar çimen ile söyleşe
Kelebek çiçek ile sevişe
Görelim doğanın bağrını
Neler gelişip neler değişe
Dolu vurgunu tomurcukların
Dallara yekindiğini gördüğün zaman
Dudaklarını koyup evrenin memesine
Güneşin saçlarını ördüğün zaman
Yıldızları yüzünde bulursan eğer
Bizi bize sorma sakın
De ki bunlar deprem dalgası
De ki yer kabuğunda bir velvele
De ki tarihte volkan patlaması
Bizi yağmurla yıkanan ağaçlara sor
Ağaçlarda kalabalık yapraklara
Zindanları aydınlatan dostlara
Dost bakışlı kitaplara sor
De ki bunlar deniz taşması
Sular rüzgârla kucaklaşanda
De ki bunlar
Dalgaların kıyılara koşması